آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 19
بازدید دیروز : 237
بازدید هفته : 435
بازدید ماه : 458
بازدید کل : 19683
تعداد مطالب : 79
تعداد نظرات : 13
تعداد آنلاین : 1

 ذر يا عالم ذر چيست؟

به لحاظ معني لغوي، ذر يا ذرّ،  به ذرّه و يا كوچكترين چيز، گفته مي شود و اينكه تمامي مقدّرات ما در عالم ذر وجود دارد و از قبل تعيين شده است، به اين جهت مي باشد، كه اساساً وجود هر شيء و يا مخلوقي ابتدا از ذرّه است، مثلاً اولين موجود خلق شده روي زمين از يك سلول تك ياخته اي شكل گرفته، بعد اين سلول تقسيم شده و به چندين سلول ديگر تبديل شده اند و باعث ايجاد مخلوقات مختلف از جمله انسان شده اند. يعني خداوند به عنوان خالق تمام هستي در ابتدا، تمام اطلاعات مورد نياز يك موجود را در كوچكترين بُعد آن كه ذرّه مي باشد قرار داده است، و اين چيز عجيبي نيست، كه حتي تمام اطلاعات كل هستي در تك تك ذرّات خلق شده قرار گرفته باشد، همانگونه كه تمام اطلاعات يك انسان در دي اِن اِي اش(DNA)  قرار دارد و البته قابل قبول هم است، چرا كه ما در دنيايي قرار گرفته ايم كه كلي اطلاعات را مي توان در يك تراشه بسيار كوچك مثل ميكرو رَم، فلش مموري، كول ديسك و هارد اكسترنال با گنجايشهاي بيش از چند ترابايتي ذخيره كرد.

البته اينكه عالم ذر بُعد مادي دارد(همانگونه كه فلاسفه اعتقاد دارند، جزئي از عالم ناسوت است) و يا اينكه بُعد غير مادي دارد تحقيقات بيشتري بايد در كتب ديني و يا احاديث نبوي و اولياء الهي، انجام شود، اما از آنجائيكه انسان داراي ابعاد بسيار زيادي است، از اين احتمال كه عالم ذر جزء عوالم غير مادي يعني ملكوتي و حتي عوالم ديگر باشد، نمي توان فرار كرد، بلكه بايد پذيرفت، چرا كه اگر جزء عالم مادي بود قابل لمس بود، پس چون ما در حال حاضر اطلاعاتي در مورد عالم ذر نداريم و هيچ سندي هم در موردش تا كنون يافت نشده كه اين گره را باز كند(مگر كساني كه به اشراق و سفرهاي معنوي از جمله عروج انسان به عوالم بالا رسيده اند) بايد بُعد غير مادي آنرا نيز پذيرفت.

ذر به معني رها كردن هم آمده است، همانگونه كه يك كشاورز در هر مزرعه اي يك دانه خاص در روي زمين مي پراكند، خداوند هم هر ذره اي را با پيش آگاهيهايي كه در ذات آن قرار داده است، عالم بالقوه اش را به بالفعل مي رساند، تا به تكامل برسد. خداوند در قرآن مي فرمايد: من همه اسماء خود را به آدم ياد دادم(بقره آية 31 : وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ- سپس علم اسماء [= علم اسرار آفرينش و نامگذاري موجودات‌] را همگي به آدم آموخت. بعد آنها را به فرشتگان عرضه داشت و فرمود: «اگر راست مي‌گوييد، اسامي اينها را به من خبر دهيد!»)، در حاليكه همين را از ملائكه مي خواهد و آنها پاسخ مي دهند: غير از آنچه خداوند تعليم داده است نمي دانند.   

ذرّه به دو معناي با كميت و با كيفيت است كه به دو عالم ماده و ملكوت و يا عوالم ديگر پيوند دارد.

حالا از آنجائيكه عوالم مختلف شهودي با ابعاد و فركانسهاي مختلف وجود دارد، در اينجا به تعريف آنها مي پردازيم:

عالم ناسوت:  عالم طبيعت و شهادت و مُلك است، يعني جهان جسماني و اجسام و ماده و ماديات كه در آن حركت و زمان و مكان نقش دارد، طبيعتِ الان ما پوستة عالم ملكوت است، به باور برخي فلاسفه عالم ناسوت داراي 4 عالم است:

 1- عالم ذر، 2- دنيا، 3- برزخ، 4- رستاخيز

عالم ملكوت: عالم غيب و عالم نفس، باطن ما و عالم مجردات مثل ملائكه و ...، نشئه اي است برتر از عالم طبيعت كه داراي صُوَر و ابعاد است، امّا فاقد حركت و زمان و تغيير است، پيش از عالم ناسوت، جهان ديگري با  فرشتگان به وجود آمده‌است؛ که فلاسفه از آن به عالم مِثال يا صورت تعبير نموده‌اند. عالم ملکوت همان عالم مِثال است که مرتبة ظهور حقايق مجرد و لطيف با آثار و عوارض مادي نظير شکل و مقدار است. برخي از آن به عالم ذر و گروهي آن را همان عالم برزخ مي‌نامند، در حالي که اين دو عالم از امور ماديند و عالم ملکوت مجردست.

از اينرو تعريف و يا وظيفه چهار فرشته برجسته به شرح زير مي باشد:

 1- جبرئيل (فرشته وحي) مسؤل عالم ذر

2- ميکائيل (فرشته روزي) مسؤل دنيا

3- عزرائيل (فرشته مرگ يا قانون آنتروپي، كهنسالي و ... ) مسؤل عالم برزخ

4- اسرافيل (فرشته صور) مسؤل رستاخيز(ايجاد تغيير يا صورت)

عالم جبروت:  همان هوشمندي است، عالم عقل و عالم معناست كه از صور و ابعاد و اشباح مبرّاست و فوق عالم ملكوت است.

و عالم لاهوت: از الوهيت يا الله گرفته شده همان ذات اقدس الهي است، ذات حق، محيط بر همة عوالم مادون است و ذره اي وجود از احاطة قيومي او خارج نمي باشد،

عالم وحدت صرف و مبدأ وجود و عدم است و در اين عالم تضاد وجود ندارد، به‌گونه‌اي که گرگ و ميش، فرعون و موسي و ابراهيم و نمرود در کنار هم بدون اختلاف وجود دارند. برخي ديگر عالم جبروت را عالم فطرت دانسته‌اند.

چونک بی‌رنگی اسیر رنگ شد                      موسیی با موسیی در جنگ شد

چون به بی‌رنگی رسی کان داشتی                     موسی و فرعون دارند آشتی

بطور خلاصه :

1)عالم ناسوت همين عالم دنياست و ماديات که انسان در آن جسميت دارد و زندگي ميکند و در بند زمان و مکان است.

2) عالم ملکوت فراتر از عالم ناسوت است. عالم وراي اين دنياست، مانند عالم برزخ ويا عالم فرشته ها.

قوانين حاکم براين عالم با قوانين حاکم بر عالم ناسوت فرق دارد. مثلا ممکن است شما لحظه اي در عالم ملکوت باشيد ولي هم زمان، آن يک لحظه 100 سالِ عالم ناسوت باشد يا بر عکس.

3) عالم جبروت : خداوند، جهان هستي را با واسطه اي به نام عقلِ مجرد يا اشرف مخلوقات به وجود آورد، يا همان عقلِ کامل که آيينه ي تمام نماي علمِ خداوند است و اصلِ تمام موجوداتِ عالم به اين عقل بر ميگردد. پس اين عقل منبع علم خداوند است، يا عقلِ کامل که طبق روايات پيامبر خاتم صلوات الله عليه است. اين عقل همان هوشمندي ساري و جاري در هستي هست كه از قوانين ذاتي خود تبعيت مي كند و به رحمانيت خداوند بر مي گردد.

4) عالم لاهوت : همان ذات اقدسِ الله است که قابل تصور نيست.

البته ناگفته نماند كه اين تقسيم بندي عوالم و ملائكه از ديد كثرت ما انسانهاست وگرنه آن چه در عالم وجود دارد فقط ذات اقدس الهي است و هيچ چيز ديگري غير او نيست. خداوند در هيچ كدام از عوالم ياد شده محدود نيست و هر چه هست فقط اوست و آنچه كه باعث مي شود ما به تقسيم بندي، تعريف، نامگذاري و ... بپردازيم به جهت نقص آگاهي ماست و چاره اي جز مقرر كردن اين موضوعات براي امكان تمييز و تشخيص نمي باشد. 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: