آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 13
بازدید دیروز : 120
بازدید هفته : 362
بازدید ماه : 701
بازدید کل : 18111
تعداد مطالب : 79
تعداد نظرات : 13
تعداد آنلاین : 1

  آخرت

     پيش از اين مطلبي با عنوان "قيامت" در اين صفحات آمده است، ولي مطلب اين پُست با عنوان "آخرت" هست كه با قيامت فرق دارد، خوب معلوم است كه انتهاي هر كاري معناي آخر و آخرت دارد مثل اين ضرب المثل كه مي گويد جوجه را آخر پاييز مي شمارند، حالا اين آخرت كه البته در اديان مختلف از آن نام برده شده و پايان زندگي بشر است، چه مفهومي دارد؟ لازم است كه مثالي در اين مورد بزنيم. فرض كنيد انساني شروع به تحصيل مي كند، دوره ايتدايي، راهنمايي، متوسطة، دانشگاه و ....، به نظر شما تحصيلات، پاياني دارد؟ اگر از معناي ظاهري خواسته باشيم ببينيم، بله براي كسي كه هدفش ديپلم باشد، به محض پايان دوره متوسطه به آخر كار مي رسد و آخرت براي تحصيلات او فرا رسيده است، اما براي همكلاسيهاي او كه قصد ادامه تحصيل دارند آخرتي در كار نيست و آخرت آنها مدارك و مدارج بالاتر است. يك دانشمند پس از اخذ بالاترين مدرك علمي از موسسات علمي و پژوهشي باز هم به دنبال تحصيل علم، ايراد نظريه و تئوري و ... است، هر چند ايشان از نظر اخذ مدارك اشباع شده است اما به جهت گسترش علم و كشف و كسب علوم و تجربه و شناخت به دنبال آن هست و اگر شخصي از ايشان سؤال كند كه به آخر علم و دانش رسيدي؟ خواهد گفت كه اصلاً. آنچه كه من دارم قطره اي از اقيانوس بيكران آگاهي است. پس آخرت اين دانشمند پاياني نخواهد داشت. حال اگر مجموعه انسانها را در نظر بگيريم كه بصورت امّت و نفس واحد به آخرتي بايد برسند، به قطعيت مي توان گفت كه آخرت پايانِ آني نداشته و ندارد، بلكه بصورت ظاهري براي هر انساني با توجه به بينشي كه دارد به يك آخرتي خواهد رسيد. پس هر چقدر بينش و نگرش ما به آخرت عميق تر باشد رسيدن به آن هم طولاني تر خواهد بود. به اين معني كه ما انسانها فنا ناپذير هستيم چون اصالت وجود ما روح خداوند است و روح خداوند فنا ناپذير است .   ادامه دارد ...... 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: