آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 42
بازدید دیروز : 6
بازدید هفته : 48
بازدید ماه : 71
بازدید کل : 19296
تعداد مطالب : 79
تعداد نظرات : 13
تعداد آنلاین : 1

 سپاس، نماز ، ركوع ، سجود ، قيام ، صلوة ، قنوت ، نماچ ، نماك       

     آري اين كلمات همگي مفهوم عبادت خداوند را مي دهند " سپاس" : كه گويا در ايران قديم در سه وقت معين كه صبح ظهر و شام بوده است شكرگزاري از خداوند بوده و اصل آن "سه پاس" كه متخلص به "سپاس" شده است . "نماچ يا نماك" هم به همين طريق كه مراسم شكرگزاري است و بعدها تبديل به "نماز" شده . "ركوع" ، "سجود" ، "قيام و قنوت"هم كه در كتب ديني بصورت جداگانه و يا در كنار "صلوة" آمده همانگونه كه خداوند به حضرت مريم مي فرمايد: "با ركوع كنندگان ركوع كن" . البته اهمّيت تمامي اين واژه ها در نحوه ي انجام آنهاست كه اكثريّت همان حالت ظاهري اعمال را همراه با ذكري به جاي مي آورند در صورتي كه اصل انجام اين اعمال با حضور دل است يعني اينكه اگر مي گويند نماز بخوان اشتباه هست بلكه اصل آن اقامه ي نماز هست (اقام الصلوة) و مفهوم "اقامه" مثل اين است كه شخصي از كشور ديگري مقيم كشور ديگري مي شود  حال كه مقيم آن كشور شده بايد به تمامي قوانين آن كشور احترام گذاشته و آنها را رعايت نمايد و در اين مورد نيز كه در كشور عبوديت و بندگي خدا هستيم به اين نتيجه مي رسيم كه بايد هميشه مقيم كشور خداوند بود(دائم الصلوة)و آنكه هميشه مقيم هست به اين مفهوم نيست كه دائم در حال نماز خواندن است نه ، به اين مفهوم است كه در هر حال با خدا مرتبط است و دل او با خداست و در هر زمان خود را مكلف به اداء وظايف و قوانيني مي داند كه خدا فرموده و خود را تابع آنها كرده است تا جامعه انساني در كنار يكديگر با آرامش ، صلح  دوستي و نيكي زندگي نمايند.   ادامه دارد....

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: